Jest to miód z dodatkiem soku z ekologicznych wiśni. Miodem bazowym jest wielokwiat. Po otwarciu korka z logo producenta widzimy wewnątrz szyjki flaszy wyraźną mgiełkę Co2. W zapachu czujemy zdecydowany aromat świeżej wiśni i jest to aromat iście szlachetny, mocny owocowy i świeży. Wyczuwamy alkohol, którego jak na trójniaka ma ów trunek sporo - aż 15%. W smaku to miód wyraźnie wytrawny lecz nie pozbawiony zupełnie słodyczy, jak to w wielu wiśniowych miodach się zdarza. Słodycz owa również ma cechy szlachetne. Nie jest to więc miód przerażająco cierpki i pestkowy. Jest łagodny, dobrze zbalansowany, a smak wiśni ciekawie „podkręca” jego lekkie musowanie. Po podgrzaniu jest bardziej winny, owocowy, intensywny oraz mniej słodki. Dostaje cierpkości wówczas i pestkowatości w smaku. Według nas na zimno jest lepszy - jak każdy miód wytrawny. Mankamentem jest zawartość siarczynów oraz naszym zdaniem za dużo alkoholu jak na trójniaka, któren winien być trunkiem lekkim.

Jest to miód z dodatkiem soku z ekologicznych malin, a bazę stanowi miód wielokwiatowy. Po otwarciu miód zachwyca pięknym, okrągłym zapachem malin - szlachetnym, naturalnym i świeżym aromatem. Egzemplarz nie był musujący. Barwę miał piękną, naturalnie malinową, w konsystencji rzadki ale jednocześnie miarowo słodki - jednak jest to miód wytrawny i słodycz ta oczywiście była nie taka jak w typowym maliniaku. Pięknie zharmonizowany, dobrze owocowy a jednocześnie z wystarczającą dozą słodyczy. Lekki, a schłodzony jest doskonały na lato. Po podgrzaniu zapach stał się jeszcze wspanialszy. Pełnia aromatu świeżych malin. W smaku słodycz jakby pochodziła bardziej z owocu niż miodu. Lepki i rozgrzewający, a malina dominuje w grzanym. Można określić go jako dojmująco malinowy. Nadaje się do grzania i chłodzenia, a mankamenty to za dużo alkoholu (15%), oraz siarczyny w składzie.

Zawiera ekstrakt z kwiatów bzu, a miodem bazowym jest wielokwiat. Ten egzemplarz okazał się być musujący - nie wiemy czy to celowo czy we flaszy wciąż pracował. Aromat miał wspaniały - intensywny zapach kwiatów bzu znać iż go nie poskąpiono. Barwa jego podobna do soku z kwiatów czarnego bzu, naturalnie mętna, słomkowa. Alkohol w zapachu mało wyraźny acz jest go sporo, bo aż 14%. Naszym zdaniem za wiele. W smaku znakomicie okrągły słodki a jednocześnie błogo rześki za sprawą również onego gazu. Jest to miód można powiedzieć perlisty - stosując terminologię Jarosa. Zimny na lato genialny! Niczym najsmakowitsza lemoniada. Niesamowite jest, że mimo braku dodatków „kwaskowatych” jest tak dobrze zharmonizowany. Można go określić jako miękki i atłasowy oraz pyłkowaty. Jak sięgamy pamięcią, to ten może być najlepszym miodem z kwiatem bzu jaki piliśmy . To co go też wyróżnia, że tego ekstraktu ma naprawdę dużo! Jest tym bzem przesycony. Po podgrzaniu aromat bziany jeszcze się wzmógł i stał się niesłychany. Gorący wciąż słodki, niesamowicie spójny smakowo, z wyraźniejszą nutą winności nawet ale takiej subtelnej, dopełniającej ideału. Podobnie jak lipowy tego producenta - grzany znakomity i grzany uważamy za lepszy nawet. Zawiera niestety siarczyny.

Jego bazą był miód lipowy i nie ma tu innych dodatków. Barwę miał ów trunek limonkową, mętnawą. Po otwarciu nie zauważaliśmy „dymka” z Co2. Aromat owego miodu wprost fantastyczny, cechujący się bardzo dużym stężeniem zapachu kwiatu lipy. Jakbyśmy stali pod huczącą od pszczół kwitnącą lipą w upalne popołudnie. Miód bardzo skondensowany w smaku, mocno lipowy, naturalny, smakowity. Znakomicie słodki, pięknie zharmonizowany, gładki. Po podgrzaniu aromat lipowy wzmógł się niesłychanie. W swej esencjonalności smakowej podobny wręcz do dwójniaka. Na końcu charakterystycznie uszczypliwy, jak to w miodzie lipowym jest ale niespodziewanie rozpływa się w błogą łagodność. Grzany wedle nas lepszy i wówczas warto zabrać go na zimową wędrówkę. Intensywnie rozgrzewa i krzepi pszczelą słodyczą. Jest jednak mimo wzszsytko rześki, bo być może cień winności dał mu sam miód bazowy. Doskonale uspokajajcay i lekko śluzowaty, pieszczący drogi oddechowe przy inhalacji. Podejrzewamy śladowe ilości imbiru. Większa zawartość alkoholu (14%), tu akurat nie przeszkadza, a jedyny mankament to siarczyny.