Dokupiliśmy również znane nam miody z Pasieki Jaros aby zrecenzować je ponownie, gdyż wiele opisów tych arcy-smacznych trunków mamy skąpe, co wiąże się z tym, że opisywaliśmy je w czasach kiedy strona nasza była w powijakach, a my nie przykładaliśmy się do opisów tak jak obecnie. Ale nie chodzi oczywiście tylko o lepsze opisy - do najlepszych miodów lubimy wracać, co jest oczywiste.
Od następnego spotkania rozpoczniemy „degustacje jubileuszowe” tych wszsytkich miodów z Pasieki Jaros, które potrwają pewnie do następnej wiosny ;) Oczywiście będziemy co jakiś czas prezentować miody również innych producentów - tak naprzemiennie.

W kolejną sobotę zaprezentujemy zaś kolejny dwójniak z firmy Regionalne Alkohole.

Dziś chcielibyśmy podzielić się z Wami wrażeniami samkowymi wybitnego miodu pitnego, również pochodzącego z Miodosytni Podlaskiej, a mianowicie tytułowego jabłczaka z trawą żubrową, a naszym zdaniem mogą tu być również przyprawy korzenne. Miód najwyższego uznania i trzeba tu podkreślić, że Miodosytnia Podlaska należy do naszych najbardziej ulubionych.
Szczegóły zobaczycie przechodząc do zakładki Ostatnio dodane --->

Ostatnio odkorkowaliśmy 3 nowe dla nas miody - w tym dwa widoczne wyżej Imperatory z Miodosytni Podlaskiej - i znowu zostaliśmy miło zaskoczeni smakowitością miodów tego uznanego producenta kraftowego. Pierwszy, który dziś wam przedstawiamy to miód aroniowy o smaku i zapachu zioła piołunu, a drugi, który przedstawimy za tydzień to trójniak jabłkowo-cynamonowy. Oba genialne w smaku!

Szczegóły zobaczycie przechodząc do zakładki Ostatnio dodane --->

Oto ostatni miód z degustowanej wcześniej trójki miodów. Trójniak niesycony o oryginalnej recepturze, bo jest to miód z sokiem agrestowym oraz dodatkiem kwiatów czarnego bzu i orzecha włoskiego. Trzeba przyznać, że receptura ciekawa i rzeczywiście miód jest smakowity. Problem tylko jest taki, że wciąż pracował we flaszy więc zalecamy kupować takie miody natychmiast po ich ukazaniu się w sprzedaży i jak najszybciej skosztować aby miód nie zmienił swojego pierwotnego charakteru. Dlatego lepiej takich "żyjących" miodów nie odkładać do piwniczki na długoletnie leżakowanie. Można wprawdzie podgrzać go i ponownie zamknąć ale wówczas stracilibyśmy prozdrowotne walory miodu niesyconego.

Szczegóły smakowe tego trójniaka znajdziecie jak zawsze w zakładce Ostatnio dodane --->

Taki oto przemiły prezent dostaliśmy z firmy rodziny Jaros z okazji zbliżającego się jubileuszy 25 lecia naszych miodwych degustacji plenerowych. Trzeba bowiem wiedzieć, że można u nich zamówić rozmaite produkty ceramiczne z indywidualnymi napisami i grafiką, i to nie tylko kamionki do miodów. Znjdziecie opis tej oferty na stronie ---> Realizacje nietypowe
Nie wiemy co to za miód dostaliśmy więc będzie to tym bardziej dla nas ciekawa niespodzianka. Spróbujemy otworzyć tę kamionkę jak najbliżej daty naszego pierwszego miodu jaki piliśmy czyli 18 czerwca.

W czerwcu minie 25 lat od kiedy zaczęliśmy rozkoszować się smakiem miodu pitnego. Chcieliśmy uczcić ten fakt miodem wyjątkowym, z najlepszej miodosytni no i tak się wspaniale złożyło, że Pasieka Jaros niedawno zaprezentowała swoje flagowe dwójniaki w wersji leżakowanej w beczkach po burbonie. Cóż lepszego mogliśmy wybrać niż miody Pasieki Jaros! Dla nas zawsze degustacje ich miodów były wyjątkowe. Jest to miodosytnia, którą określamy jako najlepszą z nam znanych za całokształt, a smaki są takie, że mamy wrażenie że przenosimy się do dawnych czasów i pijemy miody iście królewskie. Mamy nie tylko te cztery dwójniaki więc rozłożymy obchodzenie jubileuszu na cały rok 2023, zaczynając już od maja aby cieszyć się dłużej i stopniowo będziemy prezentować nasze smakowe wrażenia. Wspomnieć trzeba, że na stronie Pasieki Jaros pojawił się sklep internetowy i można teraz kupować ich wyroby bezpośrednio od producenta.

Adres sklepu Paieki Jaros —>  www.miodyjaros.pl

Tak się korzystnie złożyło, że mieliśmy dwa malinowe półtoraki do porównania, które jak podejrzewaliśmy - różnią się tylko etykietami, bo nawet flasze są takie same. Oba mają też tą samą zawartość alkoholu. Po spróbowaniu nasze podejrzenia się sprawdziły - Miody Sadowskich to miody spółdzielni Apis. Nie wiem czy to złudzenie ale wydawało nam się, że bardzo subtelne różnice są jednak między nimi, ale mogło to wynikać z różnego czasu leżakowania. Maliniak Sadowskich miał numer partii - 230/1, a Malinowy As - 171/1. Wydawało nam się też, że barwą nieznacznie się różniły ale to są różnice mikroskopijne.

O szczegółach smakowych dowiecie się zaglądając tradycyjnie do działu  Ostatnio dodane > oraz oczywiście w działach Apisu i Sadowskich

Ostatnio wychyliliśmy miody widoczne na załączonym obrazku, które będziemy teraz prezentować w kolejne soboty, aż do czasu kolejnej degustacji.
Zacznijmy może od oryginalnego smakowo litworowego trójniaka z firmy „U Bali” (Nalewka tatrzańska). Ta miodosytnia oferuje chyba jako jedyna miody z litworem, a zioło to warto spożywać dla zdrowotności więc w miodzie jak najbardziej winno się też znaleźć. Pomysł według nas zacny i godzien naśladowania.
Zapoznać się ze szczegółami smakowymi możecie jak zwykle w dziale Ostatnio dodane >, oraz w podstronie poświęconej tej wytwórni: Nalewka Tatrzańska >

Przeglądając ofertę miodów pitnych różnych firm widać wyraźnie, że w temacie plastyki etykiet miodów pitnych nie jest najlepiej, mówiąc delikatnie. O przyczynach tego stanu rzeczy rozwodzić się nie będziemy, bo mamy jedynie domysły.

Naszym zdaniem najbardziej odpowiednie etykiety do miodu pitnego to takie w starym stylu, zwłaszcza w stylu dawnej polskiej szkoły plakatu i rysunku, czego przykładem jest ta stara etykieta miodu Nidzicki, jaką widzicie wyżej. Bardzo fajne są takie rysunki jak na kamionce z Majątku Sławno. Niezwykle atrakcyjne są lakowe pieczęcie jakie znamy z kamionek Pasieki Jaros. Kiedyś takowe stosował Milejów.

Uważamy, że „sztuka” nowoczesna, modny dziś skrajny minimalizm czy graficzne wydziwaczanie oraz ogólnie pogoń za najnowszymi trendami to zła droga w temacie grafiki etykiet do miodów pitnych. Jeśli rysunek to tylko wykonany ręcznie, a nie w programie graficznym.

Co do nazw miodu to najbardziej podobają się nam te odnoszące się do klimatów staropolskich, klasztornych, rycerskich, itp. Nigdy nie lubiliśmy nazw w obcych językach, zwłaszcza angielskich, co zalatuje kompleksem niższości. No chyba, że to miód zagraniczny - ale wówczas też niechaj ma nazwę w języku kraju skąd pochodzi. Mamy jednak świadomość, że może być wielu klientów, których takie angielskojęzyczne nazwy nęcą, stąd niektórzy producenci się na taki zabieg marketingowy decydują.

Według nas miód pitny to trunek, który winien mieć oprawę starodawną, nawiązującą do czasów jego świetności, o czym doskonale wiedzą w Pasiece Jaros, która pod tym względem jest dla nas ideałem.

Naszym zdaniem dobra flasza czy kamionka do miodu to taka, która stojąc na półce w sklepie pośród różnych alkoholi jest od razu rozpoznawalna jako miód pitny. To kryterium spełniają typowo „miodowe” flasze w formie pękatych bukłaków które stosują miodosytnie: - Apis, Huzar, Mazurskie Miody, Nidzica, Sądecki Bartnik, TiM i inni. Lepiej kiedy są wykonane ze szkła brązowego a nie zielonego.
Podobnie w przypadku kamionek - równeż najlepszy jest kształt pękatego bukłaka. Iideałem jest miód Trybunalski od Jarosa jaki widzicie wyżej, po lewej. Tu oczywiście prym wiedzie Jaros, jako że wyrabia kamionki ręcznie. Te produkowane na skalę masową, jaką stosuje większość miodosytni, nie mają już tego klimatu.

Naszym zdaniem absolutnie najgorszym pomysłem jest rozlanie miodu pitnego do flasz typowych dla wina. Na półce sklepu taki miód po prostu znika. Bez wczytania się w etykietę nie poznamy, że to miód. A że czasem producenci wymyślają jakieś dziwaczne nazwy, to rozpoznanie miodu będzie jeszcze trudniejsze

Najlepiej jest kiedy jedna miodosytnia stosuje jeden wzór flasz czy kamionek. Może nie identyczne ale w jednym stylu. Nie jest dobrze kiedy w obrębie oferty jednego producenta jest w tym temacie „groch z kapustą”.

W następną sobotę poględzimy o etykietach i nazwach miodów, a do relacji z degustacji wrócimy w pierwszą sobotę po Świętach. Zapraszamy.