Kamrat Piotr zdybał ostatnio 4 miody zagraniczne, niedostępne  w Polsce.  Dwa duńskie z wytwórni Dansk Mjød  oraz dwa niemieckie z wytwórni Amarandel. Jednak nie będziemy promować wyrobów tej wytwórni, bo produkują oprócz miodów masę staro-niemiecko-pogańskich dziwadeł magicznych, mocno zalatującyh nazistowiskim oklultyzmem. Spotkanie przy ognisku ma się odbyć tuż po Świętach Wielkanocnych, z okazji których już dziś serdecznie życzymy Wam Błogosławieństwa Bożego! Relacja ze smakowania ukaże się więc na początku kwietnia. Zapraszamy!

Pod koniec grudnia 2017 skosztowaliśmy kilku ciekawych miodów zagranicznych, które  kamrat Piotr zdybał z niemałym trudem. Do tego został nam z poprzedniego spotkania miód lipowy słowackiej firmy Apimed, który okazał się być ostrawy czyli za mało leżakował zdaje się. Kolejne dwa słowackie miody pochodziły z innej wytwórni z tego kraju - Včelco s.r.o. Miody  ze znaną nam już z innych miodów ciekawą kwiatową landrynkowatością w smaku.  Kolejnym miodem jaki kosztowaliśmy był norweski Heidrun, który okazał się jak całe norweskie żarcie - strawny jedynie dla trolli z fjordów - a to ze względu na fakt, iż nie powstał poprzez sycenie ale przez zmieszanie miodu z wodą i spirytem (sic!). Taki wynalazek to można samemu sobie zabełtać więc kupować nie warto.

Oto linki do opisów wymienionych miodów:

Ægir Heidrun Vikingmjød

APIMED - Slovenská medovina z lipového medu

Miody firmy Včelco s.r.o.

Nasze zapasy powoli się powiększają, mamy kilka nowości i miodów  trudnych do dostania, takich jak ten na zdjęciu - norweski. Czekają na smakowanie również nowe słowackie. Niestety muszą poczkać aż do Świąt Bożego Narodzenia. Tuż po Świętach zechcemy skosztować jakiś ciekawy zestaw, o czym postaramy prędko Was powiadomić w tym dziale.

Kosztowaliśmy pod koniec sierpnia niebywale ciekawe trunki miodowe, w większości zagraniczne oraz jednen polski z pasieki Surmacz. Kosztowaliśmy znakomity miód duński wrzosowy oraz przednie słowackie miody z rodzinnej wytwórni Apimed. Pośród słowackich były dwa wielce oryginalne smaki - spadziowy i akacjowy, których chyba nikt nam znany nie syci jak na razie. Po szczegóły odnoścnie naszych wrażeń smakowych opdsyłam do działu Recenzje.

W ostatnim tygodniu sierpnia prawdopodobnie odbędzie się kolejne spotkanie (zwykle zbieramy się nie częściej niż raz na miesiąc). A na zdjęciu powyżej mamy nasze zapasy, które czekają na owo spotkanie. Z lewej widzimy wspominany niżej miód z Pasieki Wędrownej Miodzio-Surmacz, a pozostałe flasze to miody słowackie, które wyczailiśmy w necie. Zapraszamy za miesiąc na krótką relacje z naszych wrażeń smakowych.

Wczoraj, tj. 26 lipca tradycyjnie odwiedziliśmy rzekę Tanew i tradycyjnie kosztowaliśmy po raz enty Wóczyca z pasieki Jaros. Miód na bazie gryczanego z sokiem wiśniowym (o ile nas jęzory nie mylą). Jest srogi i krzepki, a po schłodzeniu lodem znakomity na lato. Tym razem mieliśmy go w opakowaniu w postaci dębowej beczułki ze stalowym wkładem wewnętrznym. Przy okazji odwiedziliśmy znaną nam już pasiekę z miodami unikatowymi w Zawadce koło Łukowej (Pasieka Wędrowna Miodzio-Surmacz),  gdzie udało się zdobyć nowośc - trójniak korzenny, który zapewne wychylimy i opiszemy podczas najbliższego spotkania ale o tym w poście następnym niebawem.

Między 22 a 27 lipca chcielibyśmy wybrać się na tradycyjne biesiadowanie i smakowanie miodów nad Tanwią, przy okazji zasiadki wędkarskiej nad tą fantastyczną rzeką. Mamy na tę okazję spoecjalny miód od Jarosa - Wójczyca w dębowej beczce. Zawsze bierzemy nad Tanew 5 litrowy bukłak Wójczyca właśnie i saczymy go z lubością podczas pobytu. Smak ten jest tak iście genialny, że nie sposób się nim znużyć. Być może zdybamy coś nowego, czego jeszcze nie kosztowaliśmy - tak czy inaczej wspomnimy w tym dziale o naszych wrażeniach - zapraszamy!